piątek, 30 września 2016

[47] "Wybacz mi" Gabriela Gargaś

"WYBACZ MI"
Gabriela Gargaś



Wydawnictwo: FILIA
ilość stron: 428

"Nigdy nie zapomni ich dziecięcych zabaw na łące, wysokiej trawy drapiącej łydki, barwnych motyli, beztroskiego śmiechu, zapachu lata…
Ale to wszystko było PRZED. Potem nadszedł dzień, który wszystko zmienił. Przewrotny los zabrał jej to, co kochała najbardziej.
Jedna fatalna sekunda na zawsze położyła na jej życiu długi cień.

Ludwika musi żyć z bolesną tajemnicą sprzed lat. Nie ma dnia, by o niej nie myślała. Straszna przeszłość ciąży jej tak bardzo, że postanawia wyznać winy swojej córce.
Klaudia ma jednak własne problemy. Mąż oddala się od niej, a dzieci przestają jej potrzebować. Wstrząsające wyznanie matki sprawia, że córka odsuwa się jeszcze mocniej. Życie, które znała, okazuje się kłamstwem. Nie może znieść tego, że matka przez tyle lat taiła przed nią prawdę.
Prawdę, która mogłaby przecież uzdrowić i przynieść wyzwolenie.

Czy Klaudia będzie potrafiła przebaczyć matce? A czy Ludwika powinna dostać od losu drugą szansę?

Czy istnieją winy, których nie można zmazać?

Piękna opowieść o przewrotnym losie, gorzkich łzach, straconych miłościach i przebaczeniu. Przede wszystkim o przebaczeniu sobie, o ile to jeszcze możliwe."

Ze względu na totalny brak weny do pisania, spowodowany brakiem sił fizycznych i psychicznych, dzisiaj jedynie opis wydawcy, żeby mi nie umknęło, że książkę przeczytałam i polecam ją do przeczytania innym. 
Ciekawa historia rodzinna, której bohaterkami są matka i córka, ich wzajemne relacje i tajemnica z przeszłości, z którą Klaudia musi się zmierzyć i odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jest w stanie wybaczyć decyzje Ludwiki, które zadecydowały o losach kobiet. Pamiętnik siostry Ludwiki odgrywa tutaj kluczową rolę.

"Są chwile na które z niecierpliwością czekasz, i takie, które bolą. Takie, które chciałabyś, by się nie kończyły, i takie, o których chcesz jak najszybciej zapomnieć. Chwile, z których składa się twoje życie"

Uwielbiam tego typu cytaty w książkach, które mają w sobie głębsze przesłanie i pozwalają człowiekowi zatopić się w myślach o życiu. Tego typu fragmentów w "Wybacz mi"  jest sporo :) To ta z książek, które zostaną na mojej półce na dłużej ;)
Pierwsza powieść autorki, którą przeczytałam. Odebrałam ją bardzo pozytywnie. Styl pisania, dialogi, wykreowane postacie, oraz w moim odczuciu niebanalna fabuła, spodobały mi się i będę czytać kolejne książki Gabrieli Gargaś, które już mam w swoim posiadaniu ;)

Moja ocena: +5/6

poniedziałek, 26 września 2016

[46] "Wzburzenie" Philip Roth


Autor: Philip Roth
Tytuł: "Wzburzenie"



Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Ilość stron: 223


Specyficzny klimat historii i styl pisania autora, sprawiają, że czytając książkę "Wzburzenie" odczuwa się pewien niepokój... Gdzieś w tle czuje  się toczącą wojnę, lęk przed niepewnym jutrem i śmiercią. Historia młodego chłopaka, wkraczającego w dorosłość. Podejmującego pierwsze, samodzielne decyzje, których konsekwencje trzeba ponieść. Takie a nie inne wybory prowadzą ku nieuchronnym zdarzeniom. Młodość, buntowniczy charakter Marcusa, w końcu pierwsze zauroczenia, uczucie, odkrywanie samego siebie i mocne zderzenie z rzeczywistością, to tematy przewodnie historii.
Wzburzenie młodego człowieka, który pragnie żyć własnym życiem. Marcus nie chce podporządkować się wyobrażeniom swojego ojca, który kreśli mu drogę, jaką ma iść przez życie. Bezpieczną, pod jego skrzydłami. Nadopiekuńczość ojca Marcusa sprawiła, że młody chłopak zaczyna życie na własny rachunek. Rozpoczyna pracę i studia w stanie Ohio. Mimo, że Marcus jest prymusem na uczelni i ma same celujące oceny, to jednak warunki i narzucane zasady, którymi rządzi się College, akty wandalizmu, kierowane pod jego adresem sprawiają, że stopniowo jeszcze mocniej narasta w nim tytułowe "Wzburzenie". Nie potrafi zaakceptować faktu, że dziekan ingeruje w jego prywatne życie, docieka choćby jego zmian zakwaterowania, narzuca obowiązek obecności w nabożeństwach w kaplicy, interesuje się relacją między nim a Olivią, która swoją drogą jest równie barwną postacią w historii, którą pisze jej życie. Mimo iż są one sprzeczne z jego pochodzeniem i stosunkiem do wiary. Ukrywanie własnych poglądów, religii prowadzą do kolejnych wyborów głównego bohatera, które mają poważne skutki rzutujące na jego przyszłość.
Różne emocje odczuwa się w całej tej historii. Wkurzenie, rozżalenie, upokorzenie, zdenerwowanie...Historia skłania do głębszych przemyśleń . Poruszanych jest sporo tematów.  Tak łatwo jest zapomnieć o tym, że wszystko może zatrzymać się w jednym momencie. Dzieło przypadku

Zwróciłam uwagę na opisy w książce. Kilka jest takich, które są wręcz przerażająco prawdziwe. Były i takie, które wywarły we mnie negatywne odczucia np. obrzydzenia. Autor nie przebiera w słowach i opisuje rzeczywistość taką, jaka jest. Dobitnie i bez skrupułów, podkreślając któryś z wątków sytuacyjnych w historii.
Mnie akurat ujął szczególnie cytat o zupełnie innym charakterze...

"... zachwyciła mnie całkiem nową odmianą śmiechu: śmiechem pełnym miłości do życia za jego niespodziewane uroki".

I takich przemyśleń można się w książce doszukać ;)

Życie studenckie Marcusa toczy się swoim rytmem, ale nie należy zapominać o toczącej się wojnie. W końcu wewnętrzny gniew i światopogląd Marcusa prowadzą do nieuchronności, do przeznaczenia... Oryginalna forma i ciekawa treść, która zmusza do myślenia. Życiem rządzi fatum.

Moja ocena: 5/6

poniedziałek, 19 września 2016

[45] "Odwrócone życie" Urszula Jaksik

Tytuł: "Odzyskane życie"
Autor: Urszula Jaksik

Wydawnictwo: Pascal
Ilość stron: 333





Życie jest dziwne, nieprzewidywalne i niepewne jutra... Człowiek myśli, że może sobie wszystko poukładać, snuć plany na przyszłość, że wie dokąd zmierza... Nagle ścieżki zaczynają być kręte i jest mocno pod górkę. Zaczynamy gubić się i panicznie szukamy drogowskazu, by na nowo móc wyjść na prostą.

 Dwójka młodych ludzi  Ewa i Artur, oraz dwie matki, które zupełnie inaczej traktują swoje dzieci…

„Każda matka kocha wszystkie swoje dzieci jednakowo. Kolejne dziecko nie zabiera uczucia poprzedniego, tylko przynosi na świat swoją pulę miłości.”

Wydawałoby się, że to podstawowa oczywistość, ale czy na pewno? Poznałam matkę Ewy i powyższy cytat nie odzwierciedla tego podejścia do macierzyństwa.
Przeżyła ona śmierć swojego młodszego syna i w tym momencie życie straciło dla niej sens. Nikogo tak nie kochała jak jego. Wpadła w depresję. Dopadły ją  myśli samobójcze. Kluczowym był dla niej pewien dzień, kiedy wyszła z domu i już do niego nie wróciła, porzucając dotychczasowe życie i zrywając wszelkie kontakty z córką, mężem, rodziną… Postanowiła odciąć się od wszystkiego i zacząć wszystko od nowa, z czystą kartką. Odseparowała się od wszystkiego, co stanowiło do tej pory jej treść życia. Poszukiwania kobiety utknęły w martwym punkcie. Zniknęła bez śladu, pozostawiając mnóstwo pytań bez odpowiedzi. Zabiera ze sobą i sekret, który przez wiele lat nigdy nie ujrzał światła dziennego.
Córka czuje do niej niewyobrażalny żal. Poczuła się osamotniona i odtrącona. Dziewczyna zaczyna biegać. Uprawiając ten sport, rozładowuje swoje emocje. Ojciec Ewy zaczyna układać sobie życie z inną kobietą. Obydwoje spodziewają się wkrótce dziecka. W końcu Ewa podejmuje decyzję, by podjąć próbę odnalezienia matki na własną rękę. Podchodzi do sprawy profesjonalnie i opracowuje swoją  strategię działania, a następnie realizuje  cel. 
Kluczową rolę w książce odgrywa również historia Aldony i jej syna. Kobieta mieszka na Teneryfie. Jej dziecko jest śmiertelnie chore i ratunkiem dla niego jest tylko przeszczep serca. Chwytając się ostatniej deski ratunku postanawia wyjawić tajemnicę Arturowi i nawiązać kontakt z ojcem  jej syna. On bowiem może mu pomóc.
Dochodzi do ich wspólnego spotkania. Aldona zdaje sobie sprawę, że ona i jej dwaj mężczyźni: Wiktor i Artur, tworzą jedną rodzinę. Okazuje się, że obaj są chorzy i czekają na dawców organów, by móc dalej żyć. 
Aldona przekonuje  się , że wyobraźnia i lęk przed nieznanym niepotrzebnie wyolbrzymiają  trudności i paraliżują strachem. Spotkanie z Wiktorem zmienia ich dotychczasowe życie.
Artur jest zbuntowany. Ignorowany przez otoczenie głównie przez swoją otyłość. Mógł przez to liczyć jedynie na internetowe kontakty. Chłopak interesuje się nauką. Jego marzeniem były Stany Zjednoczone i Dolina Krzemowa. Wierzył, że technologie  mogą usprawnić ludzkie ciało. Skupiał się na badaniach możliwości skanowania ludzkiego mózgu do komputera i kopiowania go na twarde dyski wspomnień i przeżyć.  Artur nie miał wspólnych tematów z rówieśnikami, którzy byli zdrowi i sprawni. Czuł się więźniem własnego ciała, którego nie akceptował. Jego relacje z matką również oziębiły się. Nie potrafił nawiązać z nią dialogu. Zdając sobie sprawę ze swojego stanu zdrowia, stopniowo i świadomie zaczął odsuwać się od niej. Chciał, by pustka po jego śmierci, była dla matki mniej odczuwalna. Celowo zaczął izolować się, zdając sobie sprawę, że takim postępowaniem sprawia jej ból. Nie ma jednak nic głębszego od bezwarunkowej i bezgranicznej miłości matki. 
Życie jest nieprzewidywalne. Nic nie jest przypadkowe i wszystko w każdej chwili może ulec zmianie. Wkrótce losy Artura i Ewy splatają się ze sobą, pisząc nieprawdopodobny scenariusz.
„Odwrócone życie” przekazuje mnóstwo wartości. Porusza ważne treści. Uważam, że to jedna z najlepszych historii obyczajowych, jakie ostatnio czytałam. Do każdego bohatera podeszłam w indywidualny sposób, śledząc dogłębnie ich punkt widzenia i starałam się zrozumieć postępowanie i podejmowane przez nich decyzje.
Książka bardzo dojrzała emocjonalnie, opierająca się na trudnych, ważnych tematach. Zakończenie nieprzewidywalne, które wzrusza i porusza serce. Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Autorka wywarła na mnie spore wrażenie i proszę o więcej tego typu książek. Brawo!!!

Moja ocena +5/6 

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję wydawnictwu Pascal

środa, 7 września 2016

Na początek roku szkolnego...

Wszystko co dobre kończy się szybko. Aż za szybko... Koniec wakacji i koniec błogiego lenistwa dzieci. Rozpoczął się etap obowiązków szkolnych.

Wrzesień umiliłam sobie nowymi książkami.
"Marcowe fiołki" i "Alibi na szczęście" wypożyczyłam z biblioteki. Również sięgnęłam na regał biblioteczny po "Zagubione niebo" Katarzyny Grocholi i co się okazało? Już czytałam ten zbiór opowiadań autorki równo 2 lata temu. Zapomniałam... ;)
"Idealna"  musiałam mieć na swojej półce, czytając znaczną większość pozytywnych opinii.
"W cieniu" Chamberlain już przeczytałam i cieszy mnie fakt, że autorka w dalszym ciągu utrzymuje wysoki poziom swoich powieści.


Również półka z książkami u dzieci zaczyna pękać w szwach... Wszystkie książki  z Centrum Edukacji Dziecięcej kupiłam w bardzo okazyjnych cenach :) "MasterChef Junior" oraz "Śladami Neli" to prezenty urodzinowe dzieci. Wśród nich również Nela, wypożyczona z biblioteki :)






wtorek, 6 września 2016

[44] "W cieniu" Diane Chamberlain

Tytuł: "W cieniu"
Autor: Diane Chamberlain

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Ilość stron: 395



Co tu dużo pisać... Otóż jestem dumną właścicielką wszystkich wydanych w Polsce tytułów Diane Chamberlain. Moją półkę zdobi dwanaście książek  autorki a ja jestem jej wierną czytelniczką od zawsze. Diane Chamberlain nie spoczywa na laurach i wciąż pisze niezwykle ciekawe historie przesycone oryginalnością.
Liame bardzo kocha swoją żonę Marę, u której podczas porodu doszło do nieodwracalnych zmian w mózgu. Jednak chwila zagubienia sprawia, że dochodzi do sytuacji, w której dopuszcza się zdrady z jej najlepszą przyjaciółką. Wkrótce okazuje się, że Joelle jest w ciąży. Kobieta bardzo pragnęła dziecka. Będąc tuż po rozwodzie ze swoim mężem nagle spełnia się jej wielkie marzenie. Przeciwności losu stoją na drodze ku szczęściu Liama i Joelle. Wyrzuty sumienia zakłócają ich spokój. Joelle pełna poczucia winy postanawia za wszelką cenę pomóc Marze, mając nadzieję na cudowne uzdrowienie przyjaciółki, przez pewną kobietę, która podobno posiada niezwykłą moc uzdrawiania ludzi. Zdaje sobie sprawę, że w ten sposób jej ukochany odzyskałby żonę, a ona straciłaby go przecież bezpowrotnie. 
 Liam  również nie może darować sobie zdrady, której dopuścił się, kochając  swoją żonę. Uświadamia sobie jednak, że kocha i Joelle. Mara przecież już nigdy nie odwzajemni jego uczuć. Może liczyć jedynie, albo aż... na uśmiech z jej strony, który nic nie wyraża... Nie zmienia to faktu, że bardzo go potrzebuje i wymaga stałej opieki oraz troski.
Temat miłości i przyjaźni, nadziei, która przecież umiera ostatnia. Historia  o cierpieniu, chorobie, bólu, wyrzutach sumienia, tajemnicach z przeszłości, o uzdrawianiu...  
Diane Chamberlain odsyła czytelnika do wydarzeń z przeszłości, które odgrywają kluczową rolę w całej historii. Stopniowo, budując napięcie odkrywa krok, po kroku zaskakujące wydarzenia, również te z życia Carlynn, która pełni w całej powieści jedną z pierwszych ról. Diane Chamberlain zaskoczyła mnie zakończeniem. Nie domyśliłam się w żadnym momencie książki, jaką tajemnicę ukrywała uzdrowicielka. Niebanalne i nieoczekiwane zwroty akcji budują napięcie i powodują co chwilę wybuch różnego rodzaju emocji.
 Diane Chamberlain pisze w sposób niebanalny. Jej historie czyta się jednym tchem. Wątki są przemyślane i dopracowane w każdym szczególe. Wszystkie tworzą jedną, wspólną całość. Autorka podsyca ciekawość czytelnika w równym stopniu, przez cały ciąg następujących po sobie zdarzeń. Jestem zwyczajnie zachwycona powieścią "W cieniu" :)

Moja ocena: +6/6

czwartek, 1 września 2016

We wrześniu zwróciłam uwagę na....



"Igraszki z losem"       6 września

Czterdziestoletni Leszek prowadzi sklep z ciastkami i pieczywem w hali targowej. Jest kawalerem, mieszka sam, wiedzie proste życie. Uznaje, że dla niego widocznie przewidziano taki właśnie plan. Jest szczery i otwarty, serdeczny. Wrodzona życzliwość sprawia, że na powiernika wybierają go znajome kobiety:
Ada – nieco sfrustrowana brakiem partnera trzydziestoletnia singielka, marząca o rodzinie i miłości rodem jak z komedii romantycznych. Czterdziestoletnia Mirela – żona zapracowanego męża, matka idealna i kobieta realizująca się zawodowo. Wreszcie Irena – pięćdziesięcioletnia gospodyni domowa, nieszczęśliwa z powodu syndromu pustego gniazda.
Leszek nie próbuje ich zbywać. Interesuje się ich życiem i służy dobrym słowem. Pewnego dnia spotyka Cygankę, która nieproszona mówi mu o Przeznaczeniu. Mężczyzna orientuje się, że staje przed nim odpowiedzialne zadanie. Jednak życie bywa przewrotne. Czy igraszki z losem wyjdą wszystkim na dobre? Czy sami decydujemy o własnym życiu, czy możemy jedynie reagować na następujące w nim zmiany?


"Śnieżny wędrowiec"    6 września

Ktoś porywa małego chłopca. Prowadzone w tej sprawie śledztwo utknęło w martwym punkcie. Cztery lata później w lesie znaleziono ludzki szkielet. Posterunkowa Sanela Beara ma przekazać ojcu chłopca straszną wiadomość. Jednak spotkanie z przystojnym Darko Tudorem, który pracuje w leśnej stacji badawczej zajmującej się życiem wilków, rodzi w niej wątpliwości. Czy to rzeczywiście było porwanie? A może doszło do niego przez pomyłkę? Niestety, wszystkie osoby związane z tą sprawą milczą. Beara dochodzi do wniosku, że tylko w jeden sposób może dojść do prawdy: pod przybraną postacią zatrudnia się w willi zamożnej rodziny Reinartzów, w której matka porwanego chłopca pracowała wcześniej jako pomoc domowa. Beara zostaje wciągnięta w gmatwaninę nienawiści, pożądania i pogardy, co doprowadza ją do granic wytrzymałości…


"Nie chcesz wiedzieć"   6 września

Dwa lata temu seryjny morderca kobiet uciekł ze szpitala psychiatrycznego na wysepce u wybrzeży Oregonu. Szpital zamknięto. Przestępcy nigdy nie schwytano.
Wtedy też zniknął synek Avy…
Ava wciąż słyszy w snach jego płacz, widzi, jak mały biegnie po pomoście, jest coraz bliżej krawędzi…
To skutek traumy, przekonują psychiatrzy. Ale Ava nie może się oprzeć wrażeniu, że mąż, rodzina i terapeuta nie mówią jej wszystkiego.
Nagle ktoś znów zaczyna mordować kobiety, które Ava dobrze znała.
A na wyspie pojawia się tajemniczy mężczyzna…


"Gus"  7 września

Oto historia Gusa.
Opowiada o zagubieniu.
O odnalezieniu.
I o stopniowym procesie uzdrawiania.
Szczerze mówiąc, nie wiem już jak żyć.
Promyczek nie była tylko moją najlepszą przyjaciółką,
była moją drugą połówką.
Drugą połową mojego umysłu,
mojego sumienia, mojego poczucia humoru,
mojej kreatywności…
Była drugą połową mojego serca.
W jaki sposób człowiek może wrócić
do swoich zajęć, jeśli na zawsze stracił połowę siebie?


"Ta, którą zna"     13 września

Po tragicznym wypadku siostry Ada - znana modelka od lat mieszkająca w Paryżu - niespodziewanie musi przyjechać do Polski. W rodzinnym domu dokonuje rozrachunku z wydarzeniami z przeszłości i faktami do tej pory skrzętnie odsuwanymi w niepamięć.
Morderstwo turystki sprzed lat, mroczne wspomnienie starej cegielni, cień młodzieńczej miłości ciążą nad losami Ady, jej siostry i całej rodziny.
Bohaterowie dojrzewają, radzą sobie z życiem, walczą o szczęście, ale jednocześnie, mieszkając w małym miasteczku, tkwią w niewoli schematów, obowiązków i konsekwencji nienazwanych wydarzeń. I zła, prawdziwego zła, które bierze się z ludzkiej głupoty, egoizmu, strachu.



"Weranda na Czarcim Cyplu"     14 września

Sąsiedzi przyzwyczaili się już, że Natalia jest uroczą, nieco ekscentryczną starą panną, hodującą ziółka na parapecie. Nie dziwią się nawet, że rozwija swoją firmę i zaczyna pisać doktorat, zamiast wreszcie przejść na emeryturę. Gdy wraca z sanatorium z psem, który na kilometr rozpoznaje kłamstwo i zdradę małżeńską, są nieco zaskoczeni. A kiedy w ślad za psem przyjeżdża pewien żeglarz, całujący Natalię namiętnie na środku deptaku, a ona sama zaczyna nosić mini i malować usta na czerwono, na Półwyspie Helskim podnosi się wrzawa.
Nina ma problem odwrotny: jej narzeczony zniknął bez śladu, suknia ślubna, której usiłuje się pozbyć, wciąż wraca do jej szafy, a wszyscy wokół usiłują ją swatać
z nieodpowiednimi mężczyznami. I choćby nawet chciała zrobić coś, czego nie wypada – nie bardzo miałaby z kim. W dodatku firma, którą do tej pory prowadziła twardą ręką, wymyka jej się spod kontroli, a trzy młodsze siostry nagle zaczynają zachowywać się kompletnie nieprzewidywalnie.
Obraz holenderskiego mistrza, mroczne sekrety z odległej przeszłości Helu i niewinne ziółka o śmiertelnej mocy, to mieszanka wybuchowa, z którą Nina i Natalia muszą zmierzyć się wspólnie – jeżeli nie chcą spędzić w więzieniu reszty swoich dni. Podejrzane o morderstwo z premedytacją mogą liczyć tylko na siebie. I na pewnego policjanta o rybim nazwisku, który – wbrew poszlakom i zdrowemu rozsądkowi – nieoczekiwanie staje po ich stronie.


"Lepsza połowa"    26 września

Idealna żona i matka, perfekcyjna pani domu, kobieta nie do zdarcia – oto Marta, pięćdziesięcioletnia polska męczennica. Za komuny wystawała godzinami w kolejce po skrawek schabu dla swoich mężczyzn, a dziś kupuje sól himalajską i cukier z Barbadosu, żeby ratować męża przed zawałem. Zawsze przyświecał jej jeden cel – służyć rodzinie – ale gamoniowaty mężuś i rozpieszczony jedynak nigdy tego nie doceniali.
Niespodziewana wizyta dawnego przyjaciela rodziny w towarzystwie odzianej w chabrowe cekiny narzeczonej wywraca życie Marty do góry nogami. Kilka awantur później Marta zostaje rozwódką, oskarżaną przez wszystkich o rozpad małżeństwa. Jest gotowa na wszystko, żeby udowodnić swoją niewinność.


"Przyjaciele i rywale"  28 września

Beztroskie i pełne niezmąconego szczęścia dni w Zmysłowie dobiegają końca – życie sióstr Niemirskich wkrótce bardzo się zmieni. Agata odkrywa bowiem starannie tajoną przez matkę tożsamość ojca swej najmłodszej siostry, Tosi. Czy będzie to początek czegoś nowego i dobrego, czy wręcz przeciwnie – źródło poważnych kłopotów?
Dodatkowo skomplikuje się nie tylko codzienne życie sióstr, ale i ich sprawy uczuciowe. Najważniejsze, że Agatę, Danielę i Tosię otaczają życzliwi ludzie. Obok przyjaciół pojawią się jednak rywale, a nawet – wrogowie. Nic już nie będzie tak proste i oczywiste jak dawniej.





"Jeszcze jeden oddech"    29 września

Paul Kalanithi był jednym  z najzdolniejszych amerykańskich neurochirurgów i ogromnym miłośnikiem poezji. W wieku 36 lat, po blisko 10-letniej pracy w charakterze neurochirurga i pod koniec wyczerpującej rezydentury, w momencie gdy Paulem zaczęły interesować się najważniejsze instytuty badawcze i najbardziej prestiżowe kliniki, młody lekarz usłyszał diagnozę IV stadium raka płuc.

W jednej chwili Paul zmienia się z lekarza ratującego życie w pacjenta, który sam podejmuje walkę z chorobą. I zaczyna pisać. Wytrwale, strona po stronie, niezależnie od trudności, jakie przynosiła postępująca choroba.
 Jeszcze jeden oddech to szczera, wzruszająca historia wybitnego lekarza, który stanął twarzą w twarz ze śmiercią. Zapis determinacji i świadectwo walki.
Paul Kalanithi zmarł w marcu 2015 roku, niemal do ostatniej chwili pracując nad tekstem. Ta niedokończona książka doskonale oddaje ulotność naszego życia.