"Sekretne życie pszczół " Sue Monk Kidd
Ilość stron: 349
Opis wydawcy:
" Lily jest biała, ma 14 lat, oschłego, agresywnego ojca i olbrzymie poczucie winy. Przed dziesięcioma laty przez przypadek zastrzeliła swoją matkę. Spokój pomagają jej odzyskać noszące imiona letnich miesięcy, czarnoskóre mieszkanki pewnej pasieki w Tiburon, gdzie Lily trafia, jadąc śladami mamy. Ale nawet ten niezwykły azyl, gdzie pszczoły wiodą swoje sekretne życie, nie chroni przed światem zewnętrznym. Najważniejsza jest wiara w siebie…"
"Sekretne życie pszczół" to druga powieść autorki, którą miałam okazję przeczytać. Zupełnie inna i całkiem inaczej czytało się tą historię, niż poprzednią "Opactwo świętego grzechu".
14-letnia Lily ucieka od ojca, razem ze swoją czarną przyjaciółką Rosaleen. Kobieta trafia do szpitala, po pobiciu i grozi jej niebezpieczeństwo, tylko ze względu na to, że ma swoje poglądy i jest kolorowa. Razem trafiają do domu August, która zajmuje się hodowlą pszczół. Mieszka ona wraz ze swoimi siostrami. Lily ukrywa swoją prawdziwą tożsamość i powód dla którego zapukała właśnie do tych drzwi prosząc o pomoc i schronienie. Ma nadzieję, że pozostawione po matce pamiątki, które wskazują to miejsce, doprowadzą ją do wydarzeń z przeszłości. Ten różowy dom miał wiele wspólnego z matką Lily, którą dziewczyna w dzieciństwie, na skutek nieszczęśliwego wypadku zastrzeliła. Lily próbuje dociec prawdy, co stało się przed laty.
U boku August, przy której czuje się bezpieczna, wdraża się w tajniki hodowli pszczół. Fabuła zahacza również o życie August, jak i życie sióstr kobiety. Jedna z nich zmarła i May (siostra bliźniaczka) tak naprawdę nigdy nie pogodziła się z jej brakiem. Następstwem tego są tragiczne wydarzenia, które są wplecione w akcję powieści.
Smutna, ale i bardzo klimatyczna lektura. O tęsknocie, kobiecej przyjaźni, gdzie w tle przewija się rasizm, ale i praca z pszczołami, na rozgrzanej, amerykańskiej ziemi.
Moja ocena: -5/6
Czytałam o tej powieści same pozytywne opinie, więc na pewno ją przeczytam :)
OdpowiedzUsuńUwielbiam tę książkę Czytałam ją już dwa razy i za każdym razem podobała mi się tak samo :). Jestem pewna, że jeszcze do niej wrócę.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i zapraszam do siebie :).