[16] " Jak puch z dmuchawca " Karen Kingsbury

Autor: Karen Kingsbury

Tytuł :  JAK PUCH Z DMUCHAWCA

Wydawnictwo: Polwen

Rok wydania: 2008

Ilość stron: 378

Moja ocena 6/6

Książka wypożyczona z biblioteki. Może kiedyś znajdzie się na mojej półce.

"Kiedy Rip Porter wychodzi z więzienia, postanawia odzyskać swego syna, którego nawet nie zna. Ale czteroletni Joey ma już rodziców... Kocha ich i jest dla nich całym światem. Jeden telefon sprawia, że idylla, jaką jest życie rodziny Campbellów, zostaje zniszczona. Jack i Molly są zrozpaczeni, nie wiedzą, co robić - prawo pozwala na odebranie im ich jedynego dziecka! Marzą tylko o jednym - żeby wziąć synka i uciec z nim jak najdalej. Zniknąć, jak puch z dmuchawca unoszony przez wiatr..."

Nie oczekiwałam zbyt wiele po tej książce, kiedy wypożyczyłam ją z biblioteki. Mile zaskoczyła mnie jej treść i temat. Autorka ( pierwsza jej książka, którą miałam okazję przeczytać ) w poruszający sposób przedstawia sprawę adopcji.
Molly i Jack adoptują chłopca. Joey jest oczkiem w głowie rodziców adopcyjnych od  ponad 4 lat. To inteligenty maluch. Jak czytałam książkę sprawiał wrażenie starszego.
Po 5 latach Rip - biologiczny ojciec chłopca wychodzi z więzienia. Odsiadywał wyrok za przemoc w rodzinie. Dowiaduje się, że żona podpisała za niego papiery adopcyjne i postanawia odzyskać syna. Miłość Molly i Jacka do synka jest tak silna że są gotowi poświęcić dla niego całe swoje życie. Łamiąc prawo, postanawiają uciec z dzieckiem.  Sumienie Jacka i Molly mówiło im, że to co zamierzają zrobić jest nie w porządku, ale jeśli temu Joey mógł uniknąć życia pośród przemocy i zostać z nimi, to takie postępowanie znajdowało w oczach całkowite usprawiedliwienie.
Do czasu pierwszego spotkania z chłopcem Rip kontrolował swoje zachowanie. Kiedy okazało się, że nie potrafi nawiązać kontaktu z synem podczas spotkań, nakazanych przez sąd, zanim ostatecznie maluch trafi pod ich dach, zaszła w nim zmiana. Tracił panowanie nad sobą i znowu obrywała Wendy. To ona oddała chłopca w szpitalu rodzinie Campell, w obawie o bezpieczeństwo synka.
Akcja powieści jest wciągająca i wzruszająca, budzi wielkie emocje a  losy Joeya śledzi się z zapartym tchem. Przesłanie książki jest ważne. Okazuje się, że warto ufać Bogu. Siła modlitwy potrafi zdziałać cuda.
 Polecam „Jak puch z dmuchawca”. Książka warta uwagi. O miłości do dziecka... Nie tylko rodziców biologicznych, ale i adopcyjnych. Chwyta za serce i już :)