[3] " Obietnica gwiezdnego pyłu " Priscille Sibley

Autor: Priscille Sibley

Tytuł: " OBIETNICA GWIEZDNEGO PYŁU "

Wydawnictwo: Świat Książki

Rok wydania: Warszawa 2013

Ilość stron: 415

Moja ocena: +6/6

Książka z mojej półki :)

Autorka powieści zadebiutowała " Obietnicą gwiezdnego pyłu " na rynku wydawniczym. To jej pierwsza powieść i według mnie cała historia jest rewelacyjna, poruszająca i niesamowita. Z zawodu  Priscille Sibley jest pielęgniarką i pracuje na oddziale intensywnej opieki medycznej noworodków. 
Obecnie na świecie odbyło się ponad 30 porodów kobiet, które znajdowały się w nieodwracalnej śpiączce. Podtrzymywano sztucznie życie matek po to, by dzieci mogły się rozwijać.Po zabiegach cesarskiego cięcia, kobiety zostawały odłączone od respiratorów.
 Matt i Elle są małżeństwem, bezskutecznie starającym się o dziecko. Kobieta kilkakrotnie zachodzi w ciąże, ale niestety tych nie udaje się donosić, albo rodzi martwe dzieci. Głównych bohaterów poznajemy, kiedy w wyniku przypadkowego upadku Elle z drabiny, zapada ona w stan śmierci mózgowej. Tragedią dotknięta jest rodzina, która toczy spór o to, czy kobieta ma być odłączona od maszyn sztucznie podtrzymujących życie. Na domiar dramatycznych okoliczności okazuje się bowiem, że Elle jest w ciąży. Zaczyna się spór pomiędzy bliskimi o prawo do śmierci i szansę na życie.
Powieść napisana jest z perspektywy tego, co przeżywa Matt, po stracie ukochanej. Rozpoczyna on walkę z czasem o dziecko. Z jego punktu widzenia chodziło mu o żonę i nienarodzone dziecko, czyli coś najważniejszego w życiu i bardzo osobistego. Z prawnego punktu widzenia chodziło o prawa nienarodzonego dziecka i prawa jego matki. W tej sprawie chodziło nie tylko o przyznanie opieki nad rozwijającym się dzieckiem, w łonie nieżyjącej matki, ale i o to, czego pragnęłaby Elle w tych tragicznych okolicznościach. Wydarzenia z przeszłości, którymi zalewała mnie stopniowo autorka, budzą wątpliwości, czy kobieta chciałaby być sztucznie podtrzymywana przy życiu.
Takie historie są bardzo ciekawe i Priscille Sibley zasłużyła w moim odczuciu na najwyższą ocenę. Na takie książki czekam i czytam je z zapartym tchem. Doskonale wykreowane postacie, ukazane uczucia, dogłębnie ujęte charaktery, pozwoliły mi wczuć się w dramat rodzinny i wspólnie z bohaterami przeżywałam tą tragedię. Stała się ona taka realna i rzeczywista... Tytuł książki mnie oczarował i ma on swoje szczególne uzasadnienie, związane z zawodem Elle, która była astronautką, oraz z jej zmarłymi dziećmi, Celiną i Dylanem... Do ostatniej strony czytałam w napięciu  historię, czekając jaki będzie jej finał. Super książka i polecam ją do poczytania. Rzadko kiedy wzruszam się aż tak bardzo, a przyznaję, że kilkakrotnie pojawiły się łzy w moich oczach. Wzruszająca opowieść warta uwagi i poruszająca tak życiowe sprawy, oraz zmuszająca do refleksji nad kruchością życia.Książka, którą mam na własność, na zawsze i napewno jeszcze kiedyś do niej powrócę.